Alles over de 30%-regeling in 2023 en 2024

De 30%-regeling is bedoeld voor werknemers die vanuit het buitenland naar Nederland komen om tijdelijk te werken. Als zij voldoen aan de voorwaarden van de 30%-regeling, mogen zij over maximaal 30% van hun fiscale jaarloon netto (dus onbelast) uitbetalen. Op deze manier compenseert de overheid hen voor de extra kosten die zij maken om in Nederland te kunnen werken, zoals bijvoorbeeld extra reiskosten en bijkomende kosten voor huisvesting en levensonderhoud (de zogenoemde extraterritoriale kosten). Ook de werkgever profiteert van dit voordeel, omdat door de toepassing van de 30%-regeling ook de werkgeverslasten voor de werknemer (premies werknemersverzekeringen) lager uitvallen. Sinds 1 januari 2019 kunnen werknemers de 30%-regeling nog maar gedurende 5 jaar gebruiken.

30%-regeling aanvragen en toepassen: stappenplan

Om gebruik te kunnen maken van de 30%-regeling, dien je als werkgever samen met de werknemer een aanvraag in te dienen bij de belastingdienst in Heerlen. Na het indienen van de aanvraag zal deze moeten worden goedgekeurd. Zodra de aanvraag is goedgekeurd door de Belastingdienst, ontvang je binnen 10 weken een beschikking. Op het moment dat je de beschikking hebt ontvangen, kun je de regeling gaan toepassen.

Belastingvoordeel: Vergoedingen en Gerichte Vrijstellingen 30%-regeling

Bij het toepassen van de 30%-regeling is het mogelijk om de volgende kosten onbelast te vergoeden of verstrekken (gerichte vrijstelling).

• Vervoer
• Tijdelijk verblijf in het kader van de dienstbetrekking, zoals overnachtingen tijdens dienstreizen en maaltijden
• Cursussen, congressen, vakliteratuur en dergelijke voor het onderhouden en verbeteren van de kennis en vaardigheden die nodig zijn voor het werk, inschrijving in een beroepsregister en outplacement
• Studie- en opleiding met het oog op het verwerven van (meer) inkomen en procedures tot erkenning van verworven competenties (evc-procedures)
• Verhuizingen voor de dienstbetrekking
• Extraterritoriale kosten
• Noodzakelijke gereedschappen, computers, mobiele communicatiemiddelen en dergelijke apparatuur
• Korting op producten uit eigen bedrijf
• Arbovoorzieningen
• Hulpmiddelen
• VOG (verklaring omtrent gedrag)
• Extra kosten verbonden aan thuiswerken

Let op!
De 30%-regeling geldt ook voor de premies werknemersverzekeringen. Als de werknemer in Nederland verzekerd is voor de werknemersverzekeringen, hoef je over de gerichte vrijstelling volgens de 30%-regeling geen premies werknemersverzekeringen te berekenen.

Administratieve Richtlijnen bij Toepassing 30%-regeling

Voor werknemers die gebruikmaken van de 30%-regeling gelden dezelfde administratieve verplichtingen als voor jouw andere werknemers. Als je de 30%-regeling toepast, dien je echter extra aandacht te besteden aan de vergoedingen en verstrekkingen die je naast de 30%-regeling hebt betaald of verstrekt. Het is namelijk niet toegestaan om naast de 30%-regeling ook de werkelijke extraterritoriale kosten onbelast te vergoeden of te verstrekken.

Voorwaarden 30%-regeling: Deskundigheid en Minimumloon

Om in aanmerking te komen voor de 30%-regeling, moet de werknemer aan het zogenoemde deskundigheidsvereiste voldoen. Dit houdt in dat hij aantoonbaar een specifieke expertise moet hebben die schaars is op de Nederlandse arbeidsmarkt. Deze expertise wordt uitgedrukt in een bepaald minimumloon dat de werknemer moet verdienen. De regeling is van toepassing op het loon uit de tegenwoordige dienstbetrekking waarvoor loonheffingen worden afgedragen.

Twee methodes voor de 30%-regeling

• Je kunt maximaal 30/70 van het loon exclusief de vergoeding onbelast vergoeden. De werkgever dient echter aan te tonen dat de werkelijke extraterritoriale kosten hoger zijn dan het bedrag dat uit de 30/70-berekening komt.

• Het fiscale jaarloon, na aftrek in het kader van de 30%-regeling, moet minimaal gelijk zijn aan het toetsloon. Als je meer vergoedt of verstrekt dan het maximumbedrag, wordt dit extra bedrag meegerekend voor de loonheffingen.

Toetslonen 30%-regeling: Voorwaarden en Berekeningen

• Om in aanmerking te komen voor de 30%-regeling moet de medewerker met een masterdiploma onder de 30 jaar een bruto jaarinkomen hebben dat hoger is dan het lage toetsloon van €31.891,-, exclusief belastingvrije vergoedingen. Om de 30%-regeling volledig te benutten, dient de medewerker een minimum fiscaal jaarloon te hebben van €31.891 / 0,7 = €45.558,57.
• Voor andere medewerkers boven de 30 jaar moet het bruto jaarsalaris hoger zijn dan het hoge toetsloon van €41.954,-. Om volledig gebruik te kunnen maken van de 30%-regeling, dient de medewerker een minimaal fiscaal jaarloon te verdienen van €41.954 / 0,7 = €59.934,29.

30%-regeling: minder dan toetsloon en rekenvoorbeelden

Indien het inkomen van een werknemer lager is dan het vereiste minimale fiscale jaarloon om de volledige 30% te benutten, wordt alleen het verschil tussen het toetsloon en het salaris meegenomen in de berekening van het voordeel. In dit geval kan het maximale voordeel van de regeling dus niet worden benut. Hieronder vind je rekenvoorbeelden voor werknemers die minder verdienen dan de eerder genoemde fiscale jaarlonen.

Voorbeeld 1

Een werknemer van 35 jaar met een mastertitel komt in aanmerking voor de 30% regeling. Hij verdient een fiscaal jaarloon van € 45.000. Welk bedrag (en percentage) kan maximaal worden aangewend voor de regeling?

Voor deze werknemer geldt het hoge toetsloon van €41.954. Als de volledige 30%-regeling wordt toegepast, komt de medewerker onder het voor hem geldende toetsloon van €45.000,- - 30% = €31.500,- uit. Dit betekent dat niet de volledige 30% toegepast kan worden, maar slechts het verschil tussen het fiscale jaarloon en het toetsloon, zijnde €45.000,- - €41.954,- = €3.046,-.

Het voordeel van €3.046,- is 6,77% van het fiscale jaarloon van €45.000,-. De werknemer maakt dus slechts voor 6,77% gebruik van de 30%-regeling.

Voorbeeld 2

Een werknemer van jonger dan 30 jaar met een mastertitel komt in aanmerking voor de 30% regeling waarbij het lage toetsloon geldt. Welk bedrag moet deze werknemer minimaal verdienen om volledig te kunnen profiteren van de regeling?

Het lage toetsloon bedraagt €31.891,-. Het daarbij behorende fiscale jaarloon is €31.891,- / 0,7 = €45.558,57. De aftrek van het fiscale loon in het kader van de 30%-regeling komt neer op 30% van €45.558,57 = €13.667,57.

Wanneer deze werknemer gedurende de looptijd van de regeling de leeftijd van 30 jaar bereikt, zal het hoge toetsloon voor hem gelden. Hierdoor kan hij niet langer profiteren van de volledige 30%. Er kan nu enkel gerekend worden met het verschil tussen het fiscale jaarloon, zijnde €45.558,57, en het hoge toetsloon van €41.954,-. Dit resulteert in een voordeel van €3.604,57.

De werknemer zal dus aanzienlijk minder voordeel hebben zodra hij de leeftijd van 30 jaar bereikt.

De voorwaarden van de 30%-regeling

Hieronder vind je de voorwaarden voor een werknemer om in aanmerking te komen voor de 30% regeling:

1. De betreffende medewerker is in het buitenland geworven of naar Nederland uitgezonden.
2. De betreffende medewerker staat op de loonlijst van een Nederlandse werkgever.
3. De desbetreffende medewerker heeft gedurende de 24 maanden voorafgaand aan zijn eerste werkdag in Nederland minimaal 16 maanden op een afstand van meer dan 150 kilometer hemelsbreed van de Nederlandse grens gewoond.
4. De medewerker dient in het bezit te zijn van een geldige beschikking.
5. De betreffende medewerker is een expert waarvan er geen of nauwelijks één te vinden is op de Nederlandse arbeidsmarkt. Om dit vast te stellen, worden de toetslonen hieronder toegepast.
6. Indien de medewerker een Nederlandse master of een gelijkwaardige buitenlandse titel heeft en jonger is dan 30 jaar, mag een lagere salarisnorm worden toegepast. In dit geval bedraagt het geldende fiscale loon €31.891,- in 2023, exclusief de vrije vergoedingen en toegepaste 30%-regeling.
7. Zodra de persoon 30 jaar wordt, kan de maand erna de hoge salarisnorm worden toegepast. Deze bedraagt €41.954,-.
8. Uitzonderingen op de salarisnorm gelden voor werknemers die wetenschappelijk onderzoek uitvoeren of arts in opleiding zijn. De salarisnorm is voor hen niet van toepassing.

Is het toegestaan om met de 30%-regeling 30% van het bruto salaris netto uit te betalen?

Bij de 30%-regeling is het mogelijk om maximaal 30% van het fiscale jaarloon af te trekken en dat deel vervolgens netto (dus onbelast) uit te betalen. In de meeste gevallen is dit echter niet van toepassing. Dit heeft te maken met het toetsloon waar rekening mee gehouden moet worden.

Bij het verstrekken van de werkgeversverklaring moet het brutoloon worden ingevuld. Heeft de 30%-regeling invloed op het bedrag dat hier wordt ingevuld?

Het antwoord hierop is nee. Hoewel de medewerker wel voordeel heeft van de regeling, geldt voor de werkgever het brutoloon. Het brutoloon blijft onveranderd, ongeacht de regeling. Dit bedrag wordt dus ook gewoon op de werkgeversverklaring vermeld.

Let op: er is een uitzondering. Als werkgever kun je ervoor kiezen om de regeling op een andere manier toe te passen, namelijk met de 30/70-methode. Hierbij ontvangt de werknemer een extra vergoeding bovenop zijn loon.

Is het mogelijk om de 30%-regeling toe te passen op de transitievergoeding?

Nee, de 30%-regeling mag alleen worden toegepast op het loon uit de tegenwoordige dienstbetrekking. De transitievergoeding wordt berekend op basis van het werk dat eerder is verricht (vroegere dienstbetrekking) en is dus geen vergoeding voor de huidige arbeid.

Hoe wordt de 30%-regeling toegepast bij onbetaald verlof?

Wanneer een werknemer onbetaald verlof opneemt, kan het loon van die maand onder het maandelijkse normbedrag komen. Hierdoor komt de werknemer in die maand niet langer in aanmerking voor de 30%-regeling.

Kan de 30%-regeling vervallen bij het opnemen van (aanvullend) geboorteverlof?

Nee, bij het opnemen van aanvullend geboorteverlof wordt het inkomen in feite verlaagd. De werknemer ontvangt namelijk slechts 70% van het loon. Hierdoor kan het inkomen van de werknemer onder het toetsloon komen, wat zou leiden tot het vervallen van de regeling. Dit is echter niet het geval.

Wettelijk is bepaald dat dit verlaagde inkomen buiten beschouwing mag worden gelaten bij het toepassen van de 30%-regeling. Men mag dus uitgaan van het loon alsof er geen aanvullend geboorteverlof is opgenomen. Deze wettelijke bepaling geldt voor de volgende soorten verlof:

• Aanvullend geboorteverlof
• Adoptieverlof
• Pleegzorgverlof
• Ouderschapsverlof
• Zwangerschapsverlof

Heeft een onkostenvergoeding invloed op de 30%-regeling?

Ja en nee. Een onkostenvergoeding voor zaken zoals geschenken, werkkleding of lunches heeft alleen effect op de 30%-regeling als het een bruto vergoeding betreft. Als bijvoorbeeld de lunchvergoeding is gebruteerd, dan moet deze vergoeding bij het brutoloon worden opgeteld voor het toepassen van de regeling. Het brutoloon wordt dus hoger en daarmee ook het bedrag dat in aanmerking komt voor de regeling. Dit betekent een fiscaal voordeel voor de werknemer.

Aan de andere kant heeft een netto onkostenvergoeding geen invloed op het brutoloon en dus ook niet op de 30%-regeling.

Is het mogelijk om de 30%-regeling ook toe te passen bij een tweede dienstverband?

Ja, in de zeldzame situatie dat een buitenlandse werknemer voor twee werkgevers werkt, mogen beide werkgevers in Nederland de regeling toepassen. Let hierbij wel op dat bij beide werkgevers het salaris hoger moet zijn dan het normbedrag.

Hoe kan een werknemer ervoor zorgen dat de 30%-regeling geldig blijft bij een nieuwe werkgever als hij deze al mocht toepassen bij zijn vorige werkgever?

Indien een werknemer bij zijn vorige werkgever de 30%-regeling mocht toepassen, dient hij binnen 4 maanden na indiensttreding een verzoek in te dienen bij de Belastingdienst om de lopende 30%-regeling geldig te laten blijven bij zijn nieuwe werkgever. In dat geval mag de nieuwe werkgever vanaf het begin van het dienstverband de 30%-regeling weer toepassen.

Kan er beslag worden gelegd op de vergoeding vanuit de 30%-regeling?

Ja, in het (zeldzame) geval dat er beslag wordt gelegd op het loon van een expat, kan er ook beslag worden gelegd op de onbelaste vergoeding vanuit de regeling. Ook dit deel van het inkomen moet de werkgever overmaken aan de beslaglegger, tot aan het niveau van de beslagvrije voet.

Belangrijke Wijzigingen in de 30%-regeling vanaf 2024

Op 26 oktober 2023 heeft de Tweede Kamer voor de amendementen gestemd. Als ook de Eerste Kamer later instemt, zullen er vanaf 1 januari 2024 drie wijzigingen in de 30%-regeling worden doorgevoerd:

• Er komt een maximum voor de totale vergoeding van 30% per jaar. Voor nieuwe gevallen vanaf 1 januari 2023 kan de 30%-regeling worden toegepast op een belastbaar loon tot aan de WNT-norm (het maximale salaris voor ambtenaren, zoals dat van de premier). Voor bestaande gevallen vanaf december 2022 geldt dit maximum pas vanaf 1 januari 2026. Deze maatregel is vooral van belang voor expats met hoge basislonen of met aanzienlijke aanvullende beloningen, zoals bonussen en aandelenopties.

• Er komt een beperking van de 30%-regeling zelf voor werknemers die vanaf 1 januari 2024 in aanmerking komen. Zoals eerder vermeld, zullen deze expats effectief een 30%-regeling hebben gedurende de eerste 20 maanden, gevolgd door een 20%-regeling gedurende de daaropvolgende 20 maanden, en een 10%-regeling gedurende de laatste 20 maanden. Als de totale geldigheidsduur van de 30%-regeling korter is dan 60 maanden, wordt dezelfde berekening gevolgd.

• De partiële buitenlandse belastingplicht wordt afgeschaft. Voor bestaande situaties geldt deze afschaffing uiterlijk per 31 december 2026.